خانواده‌هایی که هنگام پذیریش فرزند دوم، علاقمند به پذیرش کودکان بزرگتر هستند، اغلب باید درباره تغییر ترتیب سنی فرزندان در خانواده تصمیم‌گیری کنند.
فرزندپذیری بدون در نظر گرفتن ترتیب تولد به معنای پذیرش کودکی به فرزندخواندگی است که پس از ورود به خانه، کوچکترین عضو خانه نخواهد بود. به همین دلیل جایگاه فرزند قبلی در خانواده تغییر خواهد کرد. بسیاری از خانواده‌ها به راحتی با این تغییر سازگار می‌شوند. اما برخی هم هستند که توصیه می‌کنند، اصلا این کار را نکنید. فرزندخواندگی پیچیدگی فوق‌العاده زیادی دارد؛ چنین تصمیمی باید مورد به مورد، براساس شرایط، با توجه به هر یک از اعضای خانواده و پویایی‌های موجود در هر خانه اتخاذ شود.
خیلی از خانواده‌ها عنوان کرده‌اند که فرزندان‌شان از داشتن یک خواهر یا برادر بزرگتر هیجان‌زده بودند. به هرحال خانواده‌هایی هم هستند که می‌گویند تغییر ترتیب تولد برای فرزندان آنها ساده نبوده است:
پسر کیم که در حول و حوش سن نوجوانی بود، بعد از به خانه آمادن برادرش، تا چندین ماه ناآرام و درکشمکش بود. او بعد از اینکه متوجه شد، برادرش در همان پایه تحصیلی او ثبت‌نام نشده است نفس راحتی کشید. حتی درخواست کرده بود موقع خواندن کارت‌های خوش‌آمدگویی اسمش برخلاف آنچه اکنون وجود داشت، مانند گذشته، به عنوان فرزند بزرگتر ذکر شود. مادر و پدرش علاوه بر اطمینان دادن به او درباره اینکه خیلی دوستش دارند، ترتیبی دادند که خیال کودک از اینکه به حرف او گوش می‌کنند و اجازه می‌دهند که در تصمیم‌های مربوط به خودش مشارکت کند، راحت شود.
خانواده‌هایی هم هستند که می‌گویند، فرزندان‌شان علیرغم اینکه کوچکتر هستند، پختگی بیشتری نشان می‌دهند و کودکانی که اخیراً به فرزندخواندگی پذیرفته‌اند انتظاراتی که از یک کودک به سن آنها می‌رود را برآورده نمی‌کنند. در اغلب موارد، رفتارهای ناپخته فرزند تازه، روابط او با خواهر یا برادرش را مختل می‌کند.:
وقتی جیائو تلاش می‌کرد، ارشدیت خود را ثابت کند، خواهر کوچکترش سوزان به او یادآوری کرد که با این حال رفتارش بچگانه‌تر است.
اگر تصمیم گرفته‌اید که بدون درنظر گرفتن ترتیب سنی اقدام به فرزندپذیری کنید، به شخصیت فرزندتان توجه کنید. از خود بپرسید آیا او جایگاه جدید خود در خانواده را به شکل موفقیت‌‌آمیزی می‌پذیرد. اگر کودک در گروه دوستانش رهبری را به دست می‌گیرد یا اهل رقابت است، نسبت به کودکی که شخصیتی پیرو دارد، بیشتر احتمال دارد به کشمکش و چالش بیفتد. اگر خودتان نمی‌توانید به نتیجه قاطعی برسید، از کسانی که فرزند شما را به خوبی می‌شناسند راهنمایی بگیرید.
فرزندپذیری بدون در نظر گرفتن ترتیب تولد می‌تواند به خوبی پیش برود اما روشی نیست که برای همه خانواده‌ها کارآمد باشد. در ادامه سوالاتی آمده‌اند که می‌توانند برای رسیدن به بهترین تصمیم به شما کمک کند:
• فرزند یا فرزندان شما می‌توانند با کودکانی که دو، سه، چهار سال یا بیشتر از آنها بزرگتر هستند، ولی ممکن است بچگانه‌تر از آنها رفتار کنند، کنار بیایند؟
• اگر چند فرزند دارید و تصمیم گرفته‌اید کودکی را که از آخرین فرزند شما کوچکتر است به فرزندخواندگی بپذیرید، فرزند کوچک شما که پیش از این نی‌نی خانواده بوده است، با تغییر جایگاهش و تبدیل شدن به فرزند میانی کنار خواهد آمد؟
• اگر کودکی را که از اولین فرزند شما بزرگتر است به فرزندخواندگی بپذیرید، فرزند شما با اینکه دیگر در جایگاه بزرگترین فرزند نباشد کنار خواهد آمد؟
• اگر کودکی را به فرزندخواندگی بپذیرید که در جایگاه دختر یا پسر بزرگتر خانواده قرار بگیرد، فرزند شما از اینکه دیگر بزرگترین دختر یا بزرگترین پسر خانواده نیست، رنجیده خواهد شد؟
• چنین رویدادهایی چه اثری بر روش فرزندپروری شما خواهد گذاشت و چگونه با هریک از این چالش‌ها کنار خواهید آمد؟
یافتن پاسخ هر یک از این سوالات و درنظر داشتن آنها هنگام تصمیم‌گیری راهگشای شما خواهد بود. سرانجام در نظر داشته باشید هیچ روشی مناسب همه نیست و لازم است هر خانواده بنا بر شرایط، صلاح خود را در نظر بگیرد و روشی را انتخاب کند که برای همه اعضای خانواده مناسب باشد.
منبع
Kittle Kris & Reed Kelly – ۲۰۱۹-Wisdom from adoptive families – Marcison Press, Jacksonville, Florida.U.S
نظرتان را بیان کنید